Hartenkreten

hartenkreet (nr. 52.105):

Samen sterker

Ik hoopte jaren
Sloot haar in mijn hart
Om daar te bewaren

Ze klopt iedere seconde
werd het ritme van mijn hart
Waar ze slaat in de ronte

Ging zweven
Het beeld van de wolken
Zal ik nooit meer vergeten

Ze ging maar viel terug
Naar de grond omdat ze
Niet los laten kon

Aan verhalen
Die ze wil vertellen
Ik hoor het haar zeggen

Je gunde rust
Toen ik niet meer wou
En kust mijn tranen

Bewust en onbewust
Blind vertrouwend
Maar zeker van houden

Ik wist het niet
Dus deed ik van alles
Als ze maar geen spijt krijgt

Of misschien
Is het beter , met tijd
En is geschiedenis geschreven

Geef ik bloemen
Lekker eten
Mijn handen en zoenen

Maar laat haar vrij

Paul Christiaan.