Zomerbos
Ik zie de bomen niet meer.
En waar het licht was
vallen hun schaduwen om mij
heen in het gras,
Alleen in het gras kan ik slechts
blind staren. Ik zie haar niet.
Haar beeltenis is mijn geestelijk
ervaren.
Mijn hart voelt zich verloren
in dit seizoen van het licht.
Een bos van hoge stammen omsluiten
mijn wezen. En brengen mij uit
mijn evenwicht.
Ik ben een ontwortelde die haar
beeltenis wil bewaren.
Gevangen in een zomerbos ontdek
ik hiervan de gevaren.
gmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: individu
zomerbos Er is nog niet op deze inzending gestemd.
34
34
Geef je reactie op deze inzending: