Snaren van de ziel
De zon gaat kopje onder
ik kan haast niet wachten
tot ik je in mijn armen sluit
de maan schijnt zacht en zoet
ik heb je zolang gemist
en verlang naar je warme huid
Nu je zo dicht bij me bent
in je nachtpon van rood satijn
nu je halfnaakt voor me staat
aan het begin van de lijn
is er geen plek op aarde
waar ik liever zou willen zijn.
Inzender: joep, 11 juni 2020
Geplaatst in de categorie: liefde