Hartenkreten

hartenkreet (nr. 53.633):

Laten gaan...

Als je me vraagt wat mijn hobby is.
Dan zeg ik huilen is m'n hobby.
Ik huil dag & nacht.
Stiekem elke dag.
Soms luid, soms zachtjes.
Soms zelfs met een glimlach.

Als je me vraagt waarom ik huil.
Dan zeg ik huilen is waaraan ik alleen kan denken,
en accepteren dat ik er geen verandering in kan brengen.

Ik weet niet wat ik moet doen...
vragen om je liefde en aandacht heb ik nog recht,
maar is 't zinvol als je me toch nooit 'ik hou ook van je' terug zegt?

Ik kan je niet vergeten en laten gaan,
deze uitspraak is al overbekend en afgezaagd.

Maar toch, het is een moeilijke taak,
ook al zeg je 't heeft geen zin en misschien ook wel het is al te laat.