Oergrond

Het lage land waar slib en zand tezamen komen
met wind bij eb en vloed, dat speels een zandhoop
met wat gras verrijzen doet, verheft zich
als een ereplaats waar vogels rusten mogen.

De zee die gaarne neemt, knijpt soms een oogje toe
door schitteringen op het eigen water en kent de rust
waarin het pril ontstond, alsook de vraag, wat zal er blijven
want golfslag is, van tijd tot tijd, zijn rust en stilte moe.

Dan neemt de zee van al wat werd gebouwd
van kunstig nest, tot mast van hout, zelfs stalen boten
niets blijft gespaard er wordt immens genomen
maar goede raad leidt tot de daad, er wordt een dijk gebouwd.

Bescherm met man en macht wat kwetsbaar is, het mooie
maar weet dat zee die wordt geweerd,
toch voortleeft, als gekooide...

... Opgedragen aan Janny en Arie. ...

Zie ook: http://www.evertdeboerkunstschilder.nl

Schrijver: Evert de Boer, 6 oktober 2020

e.de_boerplanet.nl

leven /bouwen toekomst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 568