Woord voor woord
Toen mijn oom in een benarde tijd,
nog geen enkel vloeitje had,
maar wel een oude bijbel bezat,
scheurde hij de dunne blaadjes zonder spijt.
En met zijn dagelijkse oost,
na wat drogen en vermalen,
kon hij weer kuchend ademhalen,
die tabak was zijn enige troost.
Zo is hij de oorlog doorgekomen,
om daarna in de bevrijde tijd,
te trouwen met een christelijke meid,
die teveel van Gods woord deed dromen.
Maar in een kerk is hij nooit gekomen,
woord voor woord had hij het al tot zich genomen.
... in de tweede wereldoorlog waren de vloeitjes schaars
het bijbelpapier was ook heel dun ...
Geplaatst in de categorie: algemeen