Daarboven
Bij de Petrus aangekomen, boven bij de poort
sta ik even helemaal stil
alsof stoppen erbij hoort
‘k even niet weet of hij wel wil
Dat ik doorloop.
Hij vraagt me, wat ik er kom doen
of het beneden nog steeds: zo naar is
‘k zeg, het is een gekkenhuis
‘t is op de wereld helemaal mis!
Hij knikt
Er vliegen rare dingen, ze maken je ziek
mensen moeten binnen blijven en zo
niet allemaal luisteren ze
daarom blijft de vijand zich vermenigvuldigen
Hij zucht
De mens is een vreemd individu
zijn graag ziek, zo blijkt
dat laat zich niet graag iets opleggen
zijn besef van het echte leven kwijt
Hij ademt
Zo was het ooit, niet bedoeld
zo hoort het niet te gaan
maar waarom sta jij hier eigenlijk
wat heb jij gedaan?
Hij kijkt
Nou Petrus ik kwam eens kijken
of er voldoende plaats is hier boven
want er zijn er nu al zoveel verdwenen
dat ik me afvraag:
Het woningtekort beneden
geldt dat hier ook misschien?
als dat zo is mijn beste Petrus
zul je mij hier namelijk
voorlopig nog niet zien?
Hij lacht
Ga jij maar snel naar beneden meid
voor jou is het nog geen tijd
je houdt je netjes aan de regels
alle ellende ten spijt.
Dus hup, omlaag met jou en bedenk
voor jou is altijd plaats, dat is de zekerheid die ik je schenk
Dag Petrus, tot de volgende keer
en ik daalde af naar beneden
zodra ik komen moet,
zie je me weer!
Hij zwaaide.
Omlaag zakkend bedacht ik me
de regie van je leven, hou je in de hand
Maar het einde bepaald
Hogerhand!
... Even spieken? ...
Schrijver: An Terlouw, 11 februari 2021Geplaatst in de categorie: afscheid