Gedachten
Herinneringen zijn als stenen,
gebarsten en verweerd.
Door onkruid overwoekerd.
Vast verankerd, onverteerd.
De tijd spreidde zijn mantel uit,
van zacht en vochtig mos.
Half bedolven in het zand,
in een donker, duister bos.
Ze liggen daar te wachten,
op iemand die ze vindt.
Lang vergeten zwijgende gedachten,
in regen en in wind.
... zoveel herinneringen uit een lang leven... ...
Schrijver: AntjeInzender: A.Stik-Snijder, 27 februari 2021
Geplaatst in de categorie: tijd