Poète maudit

weer zo'n dag
waarop de uren
zich van schemering
naar avond slepen
en in het duister
een vaag silhouet
hij
misantroop van de nacht

bandeloze tijden
perverse fantasieën
vinden soelaas
op het nog blanke blad

het glas
hoogbenig in handbereik

Tot aan de dageraad
waarin ze weer ontluiken
als les fleurs du mal
schoonheid
vanuit het decadente
vanuit verval.

poète maudit

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 155