Het moet
Mijn geest wil vluchten,
vluchten voor al het verdriet.
Voor de geur van de dood,
die mij overal omringt.
Maar vluchten kan ik niet.
Verzamel maar weer nieuwe moed,
koste wat het kost,
en doe wat je doen moet.
Blijf op je post.
Dus hebben wij jou weggebracht.
Naar een heerlijk plekje in het bos.
Met bomen in prachtige herfstkleuren,
en met een tapijt van mos.
Deze dag was voor jou,
hoe verdrietig hij ook was.
Vertelde over jouw leven...
wij gingen een stapje opzij.
Om jou je laatste rustplaats te geven.
En het is goed, voor jou en voor mij.
... Soms verdwijnen mensen zomaar om je heen.
De dood neemt ze weg. En zij die leven moeten doen wat moet. ...
Inzender: A.Stik-Snijder, 23 juni 2021
Geplaatst in de categorie: overlijden