De stropdas
Vandaag zag ik jouw stropdas terug.
Mijn zoon droeg hem.
Ook hij is als een duif zo grijs...
Ik weet nog dat je die stropdas kocht,
je lette niet eens op de prijs.
Maar bij de kassa: vijf en twintig euro.
Je zei: “Wat een afzetterij.”
ik hoor nog de verkoper:
“Het is niet duur, Meneer,
't is echte zij.”
“Nou vooruit, voor deze keer.”
Je hebt hem met plezier gedragen,
maar noemde altijd wel de prijs erbij.
Al vijftien jaren is het geleden,
zolang ben je er al niet meer.
Maar vandaag zag ik hem weer.
Mijn zoon, met de stropdas van echte zij.
Zijn grijze haar erbij.
Het hele plaatje...
het maakte mij zo blij.
... Dingen uit het verleden, die herkenbaar zijn maken je blij. ...
Schrijver: AntjeInzender: A.Stik-Snijder, 19 december 2021
Geplaatst in de categorie: emoties