Hartenkreten

hartenkreet (nr. 55.534):

Opscheppen

Wat bevalt het me toch goed,
te slapen op het zachte kussen
van mijn geweten, ja, ja.

Mijn laken is nooit tekort, nee, nee.
En mijn goedheid voelt,
als een warme deken.

De nachten nooit te donker,
De dagen nooit te lang.
Het is toch wel bijzonder,
als je zo rustig leven kan.

Heb ik nu teveel opgeschept?
Was mijn lepel te vol?
Ja, pas toch op
hoogmoed komt voor de val!

Als je wat dichter
bij de grond blijft
voel je daarvan,
niemendal.