Hartenkreten

hartenkreet (nr. 55.565):

Door jou

Het was een blauwe maandag,
de noorderzon scheen.
Je wou weer eens gaan vissen.
Een schop tegen het zere been.

Ik verzette eerst een hand,
En later ook een tand.
Maar recht zoals ’t ie gaat,
Jij poetste toch de plaat.

Jij kneep de kat in het donker,
Het beest ging krijsend op de loop.
En bij het laatste stergeflonker,
verloor ik alle hoop.

Ik huilde hete tranen,
Het liep de tuiten uit.
Die vulden toen het gat,
dat ik verslapen had.

Maar met het laatste schip,
verloor ik toch een groot gemis.
Ik smolt toen maar de boter,
en deed die bij de vis.

De noorderzon ging onder,
de maandag niet meer blauw.
Hij kreeg een zonnig kleurtje,
’t kwam allemaal door jou.