Hartenkreten

hartenkreet (nr. 57.965):

VERKWIKKING

De menselijke ziel
kan verdorren tot een vlakte
vol verbrokkelde stenen
waar geen boom of plant op groeit
slechts grauwe droogte heerst

zware lucht duwt je neer
om in doffe berusting
dan wel wanhoop te wachten

door de drukte van jouw wezen
op het troosteloze gruis
spuit ineens een springbron op
is een statige fontein
ruist onverstoorbaar
over onverwacht verschijnen
nieuwe kans
die zich glanzend aanbiedt.