BIJ MIJ ALS RAS-OPTIMIST TREKT DE MIST ALTIJD WEER OP!
Tegen de klippen op behoud ik optimisme
maar het wordt wel steeds realistischer
van wat wel kan en wat niet, mag of moet
want optimisme dient wel gevoed te worden
het verlangt ook vitaminen en mineralen
en wil van tijd tot tijd met rust worden gelaten
Dan na een verkwikkende diepe nachtslaap
sijpelt het optimisme in mijn nieuwe dag
Zelfs als het regent zie ik de zon opkomen
voel ik de warmte en nestel me op het balkon
Optimisme is een groot goed en zit in m'n genen
en als verdriet zich opdringt, dan ga ik gewoon wenen
Want huilen is ook gewoon je levensvuil wegspoelen
om daarna de warmte van optimisme weer te voelen
Het is als bergklimmen, klauteren op weg naar de top
bij mij als ras-optimist trekt de mist altijd weer op!
Zie ook: http://www.janjacobkrediet.nl
Schrijver: Jan Jacob Krediet Van den Bos, 22 september 2024
Geplaatst in de categorie: filosofie