Eeuwigheid...
Op aarde is zwaartekracht,
die houdt ons hier gebonden.
Het kostte niet veel tijd om van jou te houden,
maar om je te vergeten duurt een eeuwigheid.
In de stroom van de tijd hebben wij geleefd,
een moment in het bestaan van het universum.
Kijkend op de eeuwigheid was het niet meer dan een zucht,
een nevel die even verscheen en zomaar verdween.
Is alles nu verloren, is alles nu voorbij?
Nee, er is hoop gebleven, op een nieuw leven.
Een nieuw leven, nee, niet voor even,
maar een leven tot in eeuwigheid.
Ik wil jou niet vergeten, dat is een zekerheid.
Eens zal ik jou opnieuw ontmoeten.
Eens komen wij elkaar weer tegen in de stroom van de tijd…
... Hoop doet leven, ook als je oud bent. ...
Schrijver: AntjeInzender: A.Stik-Snijder, 7 oktober 2024
Geplaatst in de categorie: tijd