Hartenkreten

hartenkreet (nr. 58.041):

Wie ben ik? Dit ben ik

Vertel het ze, dat ik hield van chocolade rozijnen,
pure chocolade of juist melk, alles ging er in.
Die je tong laat branden,
met de zoete smaak van chocolade en rozijnen,
een chemie die je verzadigt.
Ik plaatste ze op mijn tong; ze smolten weg,
herinneringen aan de dagen dat ik ze kocht
met het baantje wat mijn hart in vuur en vlam zette,
toch verdween alle passie.
Die smaak, teder en zoet,
zal ik voor altijd koesteren.

Vertel ze dat ik hield van muziek,
zo hard dat mijn gedachten vervaagden,
weg van emoties die me bezaten.
Het ritme trilde in mijn botten,
niet in de verwachtingen van de wereld om me heen.
Stond ik alleen tegen de wereld,
of was het de wereld die tegen mij was?
Verankerd in mijn eigen universum,
bezonken in de melodieën,
gehoorschade loerde in de schaduw.

Vertel ze dat ik hield van woorden,
de woorden die als een slinger aan elkaar hangen,
zinnen vormen met echte betekenissen,
geen losse woorden zonder context.
De woorden die ik schreef in mijn schriften,
zwart, wit en blauw,
de vulpen die trilde in mijn handbewegingen.
Woorden die misschien niets betekenden voor de wereld,
maar van groot belang waren voor mij.
Zoals een persoon geld waardeert,
zo koester ik woorden,
mijn kostbare munten in deze stille wereld.