Hartenkreten

hartenkreet (nr. 58.424):

In de Schaduw van Verwachtingen

De plaats, het oord, het begin van je leven
het duurt lang, je blijft er niet even
maar liefst 12 jaar op die banken
vol met druk op de flanken
waar dromen verdrinken door prestatiedruk
de school wordt een plek zonder geluk.
'fouten maken mag' is het veel herhaalde zinnetje
toch voelt elke misstap als een mes in mijn rug
onderwijs zou een conversatie moeten zijn, geen eenrichtingsverkeer
een botsing van stemmen, keer op keer.
De woorden 'zwijgen en opletten' zweven in mijn gedachten rond
school is een plaats waar creativiteit verdwijnt
gevangen in een strakke kooi
geen ruimte om te ademen, laat staan om te dromen
we zijn allemaal slechts een zooi
vol met angst, vol met problemen, waar moeten ze naartoe?
de woorden die we niet mogen zeggen zijn godverdomme en fuck you
waarom moet ik perfect zijn? waar blijft mijn stem?
in dit doolhof van verwachtingen raak ik mezelf telkens weer kwijt
commentaar zo hoog als de muren
help roep ik, niemand kan me horen
ik roep het helemaal niet, ik mag de rest niet storen
misschien is falen juist de stem die ik moet omarmen
de stem die me eindelijk leert vrij te zijn.