Als de laatste mens de laatste boom omhakt
Als de laatste mens de laatste boom omhakt,
weet hij dat het leven op Aarde voorbij is,
de lucht gevuld met stilte, de natuur verzaakt,
en de zon zakt langzaam, als een verloren vis.
De vogels zwijgen, hun zang is vergeten,
de rivieren drogen op, hun stroom is gestopt,
geen vissen meer die zwemmen,
geen schildpadden die eieren leggen,
de aarde huilt om wat is verdwenen,
en de schaduw van de mens, die is verrot.
Geen bladeren meer om de wind te omarmen,
geen bloemen die bloeien in kleuren zo fel,
de wereld, eens vol leven en warme charmes,
is nu een echo, een spook van wat was, een schel.
Als de laatste mens de laatste boom omhakt,
weet hij dat de toekomst in duisternis zakt en het leven langzaam sterft.
Henk Dekkers
2025
... Gedicht geschreven in de aktualiteit van de bomen die in het Amazone gebied op grote schaal worden gekapt om een klimaat bijeenkomst te organiseren voor hoge politieke leiders in de gehele wereld. ...
Zie ook: https://henkdekkers.blogspot.com
Schrijver: Henk Dekkers, 8 oktober 2025
Geplaatst in de categorie: actualiteit