BENIDORM, DE NACHT EN DE OCHTEND; DE WEG, MIJN WAARHEID EN ONS LEVEN

BENIDORM, DE NACHT VAN ZATERDAG OP ZONDAG, 8/9 NOVEMBER 2025

Beroerde nacht in Benidorm
ja, we komen er al 25 jaar
mijn man en
ja, ja, ze hebben een feestje
ja, ja ja, ze bestaan 700 jaar
7 dagen lang en levendig feest
maar zeker geen Allerheiligen
maar wel massa's op de been

ik kon de slaap niet vatten
zoveel vuurwerk, zoveel knallen
het gekrijs, gejoel van het publiek
niet te bevatten en dan de muziek
domme irritante over akoestische muziek
ik moest denken aan de rus Navalny
aan de poolcirkel in z'n celletje
waar de muziek nooit stopte

4.00 in de nacht het wordt wat rustiger
maar de onrust in mijzelve nog niet
zal nog een uurtje hebben geslapen
8 uur wil ik op voor de kerk
de Nederlandse Interkerkelijke Gemeente in Benidorm
met als thema: LAST
nou dat had ik vannacht
en geen lieve Heer die mij toen hielp

DE OCHTEND; DE WEG, DE WAARHEID EN HET LEVEN

De nacht was duivels geweest
met heel veel geloei, lawaai:
feestje Benidorm 700 jaar
heel veel gewoel, toch mijn doel
8.00 gebroken op voor de kerkgang
35 minuten lopen, mijn man brengt me weg

de weg was breed, niet smal, wel stijl
voerde uiteindelijk langs prachtige
vergezichten welke uitnodigen tot dichten
doch bruut onderbroken door gebler
uit een aan de weg gelegen psychiatrische inrichting

Een verwarde man schreeuwt "hoer"
en ik zie z'n lippen ondeugend smakken
wat verraadt, dat hij ook de keuken versmaadt

dan hoor ik de klokken luiden
krijg direct een brok in mijn keel
krijg in de kerk geen noot uit mijn strot
bij het zingen dat zo innovatief onderbouwd
wordt met het notenschrift onder de teksten

ook bij de Apostolische Belijdenis
geen woorden met klanken, maar wel gedachten
ik doe toch wel mee met het Avondmaal
op deze ochtend voor het doorvoelen
van wat voor mij gerust een sprookje
genoemd mag worden maar dan wel 1
al meer dan 2000 jaar in de top 10

nu ga ik lopen in processie voor brood en wijn
lichaam en bloed, handen gevouwen ernstig gericht
want je kan wel van alles zeggen in een gedicht
maar dit is echt, zo intiem, zo hecht, doch ook
ik loop langs de collectante met de rode hakken
en rode sjaal en fluister: "Leuk", ze straalt

Ik kijk bij de afsluiting bevredigend rond
ik zie veel 'Tante Annies' maar niet mijn zus
Margriet elk jaar een maand verblijvend in Benidorm

Ik was er dit jaar door het feesie op een wat
ongelukkig tijdstip: Maxima zou zeggen
"Die Jan, die was een beetje Benidom"