De torenklok in het dorp die altijd op 12 uur bleef staan in het dorp

De torenklok die altijd op 12 uur bleef staan in het dorp,
Verhaalt van vergeten tijden en een verloren leven,
Wanneer de zon zijn hoogste punt bereikt,
Schijnt het licht op de stenen, grijpt de stilte naar verleden.

Met elke tik die bleef uitstaan,
Gingen de dagen voorbij in een dromerige woestijn.
De mensen liepen in cirkels, keer op keer,
Vergeten hoe de tijd ons met zich mee kan zijn.

De klokken zonder enig geluid, als een echo van het vergaan,
Verweven met herinneringen, als een oud verhaal.
Een herder die roept, een kind dat lacht,
In de schaduw van de toren lijkt soms de tijd te vervagen.

Maar toch, op heel stille nachten,
Wanneer de sterren flonkeren als vergulde dromen,
Voelt men de kracht van die vaste plek,
De torenklok, een baken dat ons nooit heeft verloren.

Henk Dekkers

2025

... De nostalgie van de torenklok in het oude dorp ...

Biografie van deze schrijver

de torenklok henk dekkers

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 3