Als de klok slaat 6

Zij was getooid met mooie veren
Geprezen om haar vruchtbaarheid
Tentoongesteld voor kritisch-keurende heren
In haar stem klonk nimmer spijt

Zij won prijzen bij de vleet
Werd overladen met veel lof
Tot haar veren slap d'ogen dof
De dag waarop zij schijnbaar overleed

Kort daarvoor was haar verteld
Dat ze was gebruikt alleen voor zijn eer
Slechts tuk was op het gewonnen geld
Het was dus misbruik alle keer

Ook had zij vernomen
Dat hij haar niet meer nodig had
Zij hoefde niet meer ten toon te komen
Hij zou haar laten zinken in een donker gat

Zelfs van het eten door hem toebedacht
Zou ze worden meer dan mager dan een lat
1 keer per week vla met rijst of rijst met vla
Zou haar brengen in een toestand van anorexia

Zo te eindigen kon ze niet verteren
Haar verschijning was nog perfect
Poetste elke dag haar veren
Was nog levendig en gebekt

Zij nam zich voor haar eer te wreken
Bij haar ogenschijnlijke laatste ademtocht
Het moest gebeuren bij de preken
Dat gaf het minste achterdocht

Zij besloot tot slimme list
Haar toebedachte dood kwam goed van pas
Evenals het deksel van haar houten kist
Terwijl hij met de lijkrede bezig was

Ze zou gaan liggen op haar rug
Omhoog d'een en d'andre poot
Haar spieren strak het lijf heel stug
Zich vermommen in een ogenschijnlijke dood

Zij heeft het zo gewild
Sprak hij bij haar kist
Niet dat hij wist
Dat het deksel licht werd opgetild

Zij was vervolgde hij zo kwiek als een hoen
Met haar zou'k het zo weer overdoen
Bij dageraad was ze al blij
Ze was er als de kippen bij

En toen.....
Zij maakte door een kier een fluitend geluid
Hij was verward zijn ogen puilden bijkans uit
En als een begoochelde geleerde
Verloor hij de draad van zijn lijkrede en oreerde
Sneeuwwitje in 't zwart
Een zeehond zonder Lenie 't Hart
Een woestijn in 't moeras
Van hooi tot gras
Wie dit zegt is niet verward

Het was haar helder de list sloeg aan
Want wie zegt een zeehond zonder Lenie 't Hart
Praat als een kip zonder kop zo verward
Ten aanval dus zij moest nu haar slag gaan slaan

Ten finale gaf ze nog een kloeke kik
Bevangen door een duivelse schrik
Keek hij door een kier naar binnen
Haar wraak kon aanstonds beginnen

Zij vloog hem naar de keel
Beet hem in zijn strot
Zijn stem veranderde geheel
Bezegeld was zijn lot

Na die beet zo scherp en fel
Veranderde zijn huid in kippevel
Op het veld klonk haangeschal alom
De klok sloeg 6 een nieuwe dag begon

Elke ochtend als de klok slaat 6
Hoort men overal te velde een wijze les
Bedenk nog voor het omdraaien
Bemin je hen geen haan zal naar je kraaien

KUKELOOG

De hen waarover dit verhaal vertelt
Is weggevlogen naar het vrije veld
De man die voor haar moest boeten
Ligt nu minzaam aan haar voeten

Weken later is gezegd
Dat er vreemde broedsels zijn gelegd
Met pikken tussen de oren
Zo wordt gezegd dat zo de haan in de man is geboren

Wie goed oog heeft herkend ze zo
Borst vooruit vaak ordonnerend ho-ho-ho
Ze spreken de taal van kippen zonder kop
Op hun ogen plakt een zwarte dop

Komt u een hen tegen
Zij flirt met u wellicht verlegen
Bezie dan goed en wel
Of uw huid niet verandert in kippevel

Zegt u tot slot wat een kulverhaal
Dan maak ik nog een vers( ei )voor u
Maakt u de dooier ik de schaal
U zegt abacadraba ik zeg kukeleku

kukeleku

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 13