Hartenkreten

Laatst toegevoegde hartenkreet (nr. 59.234):

Altijd Jij

Hoe stil het huis, hoe leeg de wanden,
nu jij niet langer bij mij bent.
Ik hou mijn weemoed in mijn handen,
een pijn die geen grenzen kent.

Ik dacht: het is een duister raadsel,
dat ik je mis, zo diep en zwaar.
Maar het antwoord is geen ingewikkeld weefsel,
het antwoord lag infeite al voor me klaar.

Want zolang mijn geest jouw beeld blijft weven,
bij elke stap en elk besluit,
blijf jij verankerd in mijn leven;
ik denk je aan, ik denk je uit.

Het is zo simpel als het ademhalen:
omdat mijn hart steeds naar je vraagt,
moet ik de prijs van liefde zwaar betalen,
die ik nu pijnlijk in mijn gedachten draag.