inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 207):

onbegrip bij autisme

lief mannetje van mama

Zo vaak onbegrepen
zo vaak machteloos
en ik.... sta naast je en kijk toe
ik pak je handje en jij kijkt me aan
misschien dat we het samen leren
Want samen is de weg leuker om te gaan

Schrijver: Talina van Mourik, 13 september 2002


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 2.339

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
anja bogers
Datum:
14 juli 2004
Email:
bogers73home.nl
Kort maar krachtig! Het onbegrip bij deze vaak "onzichtbare" hadicap is groot. Soms als je naar je kind kijkt doet je hart zo'n pijn. Dan wil je het uitschreeuwen: waarom??
Naam:
Fiona
Datum:
8 december 2002
Email:
nonafonahotmail.com
Omdat ik heb gewerkt met autistische kinderen spreekt dit mij aan.
De ene keer lijkt het of de kinderen je zien,
de andere keer besta je niet voor hen.
Die ene blik van hun als ze je echt aankijken is het mooiste wat er kan gebeuren.
Naam:
grace
Datum:
17 september 2002
Email:
gracevermeerhotmail.com
Erg knap en moedig om zo'n mooi gedicht te maken.
Ik leef met je mee.Komt echt uit een goed hart!
Succes verder.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)