Niemand weet
Niemand weet
Dat ik het lang gezochte geluk bij jou vond
En dacht dat je een engel was, die God me zond
Niemand weet
Hoe jij me met je groene ogen aankeek
En dat je liefdevol langs mijn wang streek
Niemand weet
Dat jij me heel voorzichtig zoende
En dat ik me dan als een hulpeloos kindje voelde
Niemand weet
Van de pijn die ik nu voel
En wat ik met mijn onverschilligheid bedoel
Niemand weet
Van mijn wond die alsmaar bloedt
Als ze het vragen zeg ik “alles gaat goed”
Niemand weet
Dat mijn ziel me tegelijk met jou heeft verlaten
En mijn hart aan haar lot heeft overgelaten
Niemand weet
Dat ik elke nacht wakker lig omdat ik je mis
En dat mijn kussen dan doorweekt van de tranen is
Niemand weet
Van de littekens diep in mijn ogen
Die heb ik daar goed verborgen
Niemand weet
Dat ik moe ben van het leven
En dat ik echt niets meer heb om te geven
Geplaatst in de categorie: verdriet
maar een compliment wil ik je geven.
Gr. Tülay
Alles wat erin voorkomt maak ik nu ook echt mee.