verdriet
Alles overheersend moe
Man met de spreekwoordelijke houten hamer
Dreunt op hersenpan
Duizenden bakstenen
Hangen met touwtjes
Omlaag aan wimpers
Krampachtige kaken
Stijf en onverzettelijk
Schieten vonken van kiezen
Slaap valt aan, trekt zich terug
En beukt met hernieuwde kracht
Tegen het heftig tegenspartelende lichaam
Overwinnen
De duisternis gaapt nauwe spelonken
Aan de binnenkant van oogleden
Machteloos
Daar zijn ze al
Pijnlijke nachtmerries
Vol langvergeten waarheden
Glijden langzaam de geest in
Vergiftigen opnieuw
Verwarde klauwen doen zeer
Tergen, sarren, doelbewust
Met alle kracht die in me zit
Sper en scheur ik de loodzware blik weer open
Fel, schel en helder licht
Stroomt binnen als een wassende rivier
Verwoest boze dromen
Voor even
Trillend leg ik me er bij neer
Ik kan nooit meer...
Rustig slapen
Geplaatst in de categorie: vriendschap