Moeder
Ik zit hier eenzaam en alleen.
Met alledaagse rommel om mij heen.
Maar,dat is eigenlijk maar schijn.
Straks zullen ze allemaal weer bij mij zijn.
Je streven is er op gericht,
Kijken naar ieders vertrouwd gezicht
Dat is je tot taak gesteld.
Als zij zitten in hun stoelen.
En zich veilig weer voelen .
Weet er immers toch geen een,
"Moeder voelde zich eenzaam, en alleen".
Inzender: Elly Balk, 8 november 2002
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid