Oester
Oesterschelp, ruw in mijn hand
een parel weet ik diep daar binnen
begeerte die mijn ziel verbrandt
verlangen fluistert in mijn zinnen
Ik weet een parel, ongekend
en ongezien, diep weggeborgen
door schelp en pantser heen herkend
ooit, op een maanverlichte morgen
Ik weet een parel, stralend licht
maar streel rauwe buitenkant
steeds, tegen beter weten in
totdat er bloed druipt van mijn hand
Ik weet een parel, diep daar binnen
toe nou, laat me, laat me toe
wrikken, wringen, niet te winnen
genoeg, gedaan, nu ben ik moe
Ik weet een parel, zie een schild
verblindend licht op mijn gezicht
dit strijden heb ik nooit gewild
een oester opent niet, maar dicht
Geplaatst in de categorie: emoties
deed hij niet van zich spreken
wachtend op de visser
smachtend naar een teken
opdat zijn hart, een parel
juist zou worden bezeten
bang te worden beschadigd
bang te worden vergeten