Lentewind, lentevuur
De avondgeuren vermengen zich
Gekookte aardappelen, gras en de voorjaarswind
Het is fris buiten, nog net licht
Ik wacht tot de herinnering mij vindt
Er ligt een kalmte over deze dag
Iets dat mijn ziel tot rusten brengt
Toch ook een vreugde in mijn hart
Als een kleine vlam dat op meer wacht
Oh, ik zou willen dansen, vliegen, zweven
En me nooit meer ergens anders begeven
De straat is vol leven
Maar alles gaat langzaam
De mensen lijken aan de grond te kleven
Als wiegend koraal in de oceaan
De tijd lijkt alleen voor mij stil te staan
Dit onthaast moment
Is een wonder en een gift
Ik hoop dat het altijd bij me komt
In de lente in het licht
Een voorrecht voor mij alleen
Dat is een zoet verdriet
Een gevoel zo diep zou van alle wezens moeten zijn
De winter lijkt nu zo donker en duister
De tijd dat ik me aan de kachel kluister
Maar nu heb ik niets te vrezen
Want het koele lentevuur brandt door heel mijn wezen
Geplaatst in de categorie: jaargetijden