Bejaard
Bejaarden heb je in soorten en maten
en op een dag, ben ik het ook.
Dus liefste vlucht nu het nog kan.
Vlucht nu we nog dansen,lachen en praten,
vlucht voor het grijze spook.
Want wat krijg je dan:
Gemier en gemeier, gezeik en gezeur.
Zo doof als een kwartel, dement als een deur.
Lekkende blazen, verzuurd tot het bot.
Verbitterde dromen, met iedereen mot.
Of misschien wordt ik net dat éne oude wijf,
dat valselijk zingend het leven nog grijpt.
Dat allang niet meer recht van leden of lijf,
iedere dag haar tanden nog slijpt.
Dat blinderig scherp de waarheid nog ziet,
nog teder de liefde laat klinken.
Dat zonder angst haar koffie geniet,
met vrienden genoeg om te drinken.
Geplaatst in de categorie: ziekte