Hartenkreten

hartenkreet (nr. 1.724):

Vogelvrij

Wat is er met mij vandaag toch weer gebeurd,
overkomt vast wel meer mensen, dat zal best.
Ik moet naar de fysio en wandel ernaartoe,
als er diverse auto's komen aangescheurd.
't Is namelijk 'wegbrengtijd' voor kinderen,
die braaf door Pa of Moe, naar school gebracht
worden, met fiets of auto,
't maakt niet uit hoe!

Zoals gezegd, oversteken is dan best
een soort van circusact,
je moet als 't ware manoevreren,
om als voetganger door
't verkeer te komen.

Nou is de ene chauffeur, de andere niet,
dat bleek vanmorgen dan ook weer.
Ik probeerde "de weg te nemen"
en de auto's scheuren door,
ze zien je gewoon niet!

De tweede auto geef ik geen kans,
denk bij mezelf, 't is nu of nooit.
Loop dus netjes door als de dame
in kwestie d'r stuur iets omgooit.

Ze stond op tijd stil, dat wel,
maar ik was nog niet voorbij
of ze gaf gas en zag voor 't gemak
daarbij, over 't hoofd,
dat er aan de andere kant
een vader met kind passeerde
op de fiets.

't Ging allemaal maar net goed,
iedereen bracht 't er levend vanaf,
maar 't scheelde bijna niets!

De vader gooide wat verwensingen
richting de automobiliste,
ik draaide me om en zei,
je hebt gelijk,
hij vervolgde z'n weg,
zei verder niks!

De opmerking van de fysiotherapeut was
simpel en direct,
na 't horen van mijn verhaal!
De werkende moeders,
die zoveel haast hebben 's morgens,
moeten een dode-hoekspiegel
hebben op de kaptafel,
allemaal!