Ik, gewoon ik
Een wolk
Fijngestampte druppeltjes
Water in zijn dampende zelf
Golvend als de zee
Deinend onder de zon en
Spelend met het morgenlicht
Een berg
Opeengepakte stukjes aarde
De wereld in zijn reusachtige zelf
Standvastig als een sterke wil
Krachtig onder de lucht en
Overvloeiend in het bos
Een vuur
Regenende gouden vonkjes
Stille warmte in zijn schitterende zelf
Fel als de bliksem
Brandend onder de maan en
Eénwordend met de droogte
En daartussen
Ik
Ik, ik zonder lichaam
Zonder vaste vorm
Niet warm, niet sterk, niet golvend
Geen beschermer van het leven
Slechts vervagend en nietsziend
Ik, gewoon ik
Laat me slapen
Geplaatst in de categorie: landschap