Hartenkreten

hartenkreet (nr. 3.402):

Ouderlijke irritatie

Even was ik van de wereld weg
Even was ik de ellende vergeten
Even geluk en geen pech
Even lekker met een vriend keten

Tot ik thuis weer binnen was
En de spanning voelde hangen
Ruzie van de eersteklas
Door de woorden bevangen

Zo gaat het nou iedere keer
En ook al wil ik er niets van weten
Ze betrekken me erbij, steeds weer
Kunnen ze het voor één keer vergeten?

Ik wil met ze lachen tijdens het eten
En gezellig met ze kunnen praten
Maar dat is echt bezeten
Daar gaan ze weer...
Ze kunnen het niet laten

Schrijver: Kimberley, 2 juni 2003

Ik_Puckjuh

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: ouders

Ouders

Ruzie

4.0 met 10 stemmen

2.198

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Hope
Datum:: 24 oktober 2003
Email:: itsmehopehotmail.com; Je voelt het al voor je naar binnen gaat. Je buik knijpt samen, het sluit je in.. en je weet al voor je iets hoort..dit is maar een klein begin. Ooit zal het stoppen, of kun je er mee omgaan en als je moed tekort komt, kijk dan even naar de maan. Alles heeft een reden, al zou je veel dingen als het had gekund hebben vermeden!! Maar je bent sterk je kunt ook deze tegenslag weer aan.. en nu maar hopen, dat het morgen weer beter zal gaan.

Je gedicht is heel mooi!!! Herkenbaar..in veel verschillende situaties .

Naam:: wendy
Datum:: 3 juni 2003
Email:: wtk_wenhotmail.com; hey kimberley, als ik je gedicht lees zie ik mezelf er in. Bij mij gaat het ook altijd zo meissie.

Geef je reactie op deze inzending: