Hartenkreten

hartenkreet (nr. 4.138):

Dementie

een grijze mist dwaalt
over de kapotgeschoten akker
der herinneringen.

eens beploegd, bezaaid, geoogst
nu een vieze bruine plas
tussen aardkluiten

« En wanneer komt moeder nu ? »
je moeder is al dood
een hele tijd

ook de boer op de akker
is niet meer :
het veld ligt braak

kilte en koude
dringen door

dringen door de dunne huid
dunne huid
tot de botten

alles is grijs

de botten

de kou

de gieren

grijnzen