het goede leven
Vindt de rust de boezem weder
begint de lente dan zo teder.
Ziet haar in de blauwe ogen
streelt haar zijde zachte wind.
Spint de borst, de liefde in haar web geweven
Ontspringt de roos, die ik van haar heb gekregen.
Ruik zeer breed verspreidt het bos,
de zee, het strand, ik houd haar hand.
Het gezwel voelt goed,
maar dit gevoel
duurt maar even.
Als laatste nu het hart
verzwolgen in mijn eigen smart
en wolken donderen in haar ogen.
30 juli 2003
Geplaatst in de categorie: emoties