zwart
Langzaam sloop je hierbinnen
Kleurde vrolijk geel over het koude zwart
Maar dit gevecht kan ik niet winnen
Aan een ander is je hart
Dat zeg je me toch bij iedere stilte
Verder dan je lach geraak ik niet
Maar in je woorden voel ik de kilte
Ondanks jullie warmte ken je ook verdriet
Maar hoop mogen je tranen me niet geven
want ze worden gedroogd in eenzaamheid
Je laat me niet binnen in je leven
Mijn vlinders beantwoord door onbereikbaarheid
Langzaam kroop je hierbinnen
Onvindbaar is de weg naar je hart
Tegen je stilte kan ik niets beginnen
Vlinders sterven in het koudste zwart
Geplaatst in de categorie: verdriet