Onuitgesproken
Soms borrelen woorden zomaar op
Puur vanuit het hart uit eigen goedheid
Je opent je mond al om toe te geven
Als je plots pijn voelt ergens binnenin
En alles… alles komt weer naar boven…
De zon die je net nog verwarmde
Verdwijnt voor je eigen getuigende ogen
Geen zicht…
En de aarde die net nog vrolijk draaide
Stort in onder jouw trillende benen
Geen grond…
En alles… alles wordt snel opgeborgen…
Soms wil je zeggen dat je vertrouwt
Puur vanuit het hart door eigen intuïtie
Je doet een poging maar je adem stokt
En ervaringen leggen je het zwijgen op
Geplaatst in de categorie: emoties