Moe
Moe ... moe ben ik van het denken
moe van het strijden elke dag
moe van het elke dag weer opstaan
moe van telkens die gemaakte lach
een keuze door mij gemaakt nu een jaar geleden
als ik het had geweten had ik het dan vermeden?
toch weet ik ook dat het niet anders kon
maar is mijn nieuwe keuze wel van een zuivere bron?
op een dag zal het waarschijnlijk wel duidelijk zijn
ik moet gewoon nog doorgaan ook al doet het wel wat pijn
een nieuwe liefde klonk zo ontzettend mooi
het voelde ook goed, ik wilde weg uit die kooi
nu wat later en misschien wat wijzer ook
moet ik toegeven dat ik niet goed wist waarin ik dook
steeds die twijfel of dit nu wel de juiste is
omdat ik diep in mijn hart nog steeds mijn eerste liefde mis
toch hoop ik op een dag ervan overtuigd dat ik het juiste doe
want ik wil zo niet doorgaan, ik ben zo moe.
Geplaatst in de categorie: verdriet