Lege handen
Ik vang de wereld op met lege handen,
de zwaarte grijpt me naar mijn strot,
mijn adem breekt en wordt bot.
Ik kots de vuiligheid uit mijn lijf,
zwarte nevel nestelt zich in mijn poriën,
grauwe geruchten wentelen zich in het slijk
Ik kruip in mijn eigen blinde vlek,
weg van alle kleur,
blind voor een gebed
Ik krimp en vervaag,
word leeg en stil
en verdwijn
In de diepste geluiden
van mijn ziel
breekt mijn geloven,
Ik kan niet meer zien…
Geplaatst in de categorie: woede