inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 7.218):

Door donker omsloten.

De sterren waren het licht op mijn pad
ik had een lange weg te gaan.
Het donker had mij omsloten
totdat ik de sterren aan de hemel zag staan.

Nu kon ik mijn tocht gaan vervolgen
en voelde mij niet zo eenzaam meer,
want behalve die flonk'rende sterren
scheen nu ook de maan op mij neer.

Het licht aan de hemel verschenen
maakte schaduwen rondom mij heen,
een wonder die ik mocht aanschouwen
omdat met het licht, mijn angst weer verdween.

Zo doolde ik uren door de eenzame nacht
om zonder angst mijn reis te vervolgen,
waar ik aan 't eind de zon op zag komen
en de nacht door de dag was verzwolgen.

Schrijver: moeke
Inzender: Janny, 7 februari 2004


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 783

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Janneke Koster-Baas
Datum:
8 februari 2004
Email:
hkoster1quicknet.nl
Een schitterend gedicht, een kunstwerk!
Naam:
Gurien Kwantes
Datum:
8 februari 2004
Email:
teckeltjeshotmail.com
In een moeizame eenzaamheid verloren in donker toch een weg naar de zon gevonden..Prachtig geschreven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)