Laaghangende bewolking

wolken kruipen door de straten
delen de wereld in twee
mijn benen zijn plotseling kwijt
en de hond, die was ook mee

vreemde dingen onder die deken
ik zie ze niet maar voel ze wel
hoor het kraken en breken
krijg zomaar een ander onderstel

laat dit onheil snel vervagen
dan ga ik vragen in het rond
misschien vind ik in geen dagen
mijn eigen benen en de hond

nooit zal ik nog koeien benijden
vaak zonder poten in de wei
ik glijd dan veilig voor verdwijnen
in mijn autootje voorbij

op een kluitje samengedromd
zijn ze uren aan de praat
ruilend als de zon door komt
tot ieder op eigen poten staat

bewolking

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.1 met 8 stemmen 1.435