Huilend moederhart
Mijn moederhart huilt stille tranen
alleen in een donkere nacht,
onrustig, en vol van zorgen
tot de nieuwe dag weer wacht.
Ik vraag me zoveel dingen af
waar ging het toch verkeerd,
heb ik dan de afgelopen jaren
er helemaal niks van geleerd?
Is het mijn schuld dat het zo ging
heb ik niet goed opgelet,
heb ik niet genoeg liefde gegeven
heb ik niet alles voor hem opzij gezet?
De vragen van "waarom" zullen blijven,
ik kan het alleen niet aan.
Ik zal me er bij neer moeten leggen
maar ik heb een zware weg te gaan.
Inzender: Janny, 26 maart 2004
Geplaatst in de categorie: emoties
De lezer van Huilend moederhart hoort uit je vorige gedichten niet te weten dat je zoon verslaafd is aan de drugs.
Precies zoals een moeder zich kan voelen