Verlangen
Als een verwelkte bloem liet ze haar hoofd hangen,
tranen vielen, bloemblaadjes, naar beneden,
Er was wel, grenzeloos verlangen,
maar al was weggegleden...
Als zilverig zand uit haar handen,
als dorre herfstbladeren, op het punt om te vergaan,
En alleen verdriet bleef uiteindelijk over, het brandde,
hoop kon in een wereld, zo moedeloos, niet bestaan.
Geplaatst in de categorie: algemeen