inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 8.150):

Marjolein

Ik denk nog vaak
Aan dat meisje uit mijn klas
Een meisje vol onzekerheid
Dat nergens goed in was

In de pauze zag ik haar staan
Verloren op het plein
Stille ogen in de massa
Ze maakte zich zo klein

Om de klappen te ontwijken
Die haar ziel kreeg uitgedeeld
Nederig nam ze de rol aan
Die haar door anderen werd toebedeeld

Bij gymles altijd de laatste keus
Het leek haar niet te deren
Met opgeheven hoofd maar neergeslagen ogen
Om de spottende blikken af te weren

Ik zie haar nog zitten
Aan haar tafeltje voor de mijne
Starend uit het raam
Leek ze van de aarde te verdwijnen

Ik had haar willen helpen
Want ik zag haar verdriet
Maar wat ik ook probeerde
Tot haar doordringen kon ik niet

Misschien had ik meer kunnen doen
Maar ik stond ook alleen
Net zo bang als zij
Voor de koude wereld om me heen

Laatst kwam ik haar tegen
Het was vreemd haar weer te zien
Zoveel jaren later
En zoveel wijzer bovendien

Onze ogen vonden elkaar
Even keek ze naar mij
Een kort moment van herkenning
Toen was het voorbij

Met opgeheven hoofd
Liep ze langs me heen
Geen neergeslagen blik dit keer
Haar ogen hard als steen

Nu zo groot, toen zo klein
Ik zal haar nooit vergeten,
ze heet Marjolein

Schrijver: Ivy, 10 april 2004


Geplaatst in de categorie: pesten

4.0 met 67 stemmen aantal keer bekeken 2.212

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Naam:
marjolein
Datum:
3 juli 2007
Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Dit gedicht is vanaf de eerste letter tot de laatste exact mijn verleden. Ik heet ook Marjolein, gewoonweg het hele gedicht klopt gewoon 100%. Ik vindt het heel apart om dan te lezen dat er ergens nog een Marjolein is die ook 100% voldoet aan het gedicht! Bizar. Wel mooi omdat ik het nu voor mezelf kan beschouwen, ondanks dat het niet naar mij als persoon is gericht, spreekt dit gedicht precies uit wat en wie ik ben. Daarom ook mijn dank aan de schrijver. Dit is een veelzeggend gedicht, waar ik iets aan heb. Thanks.
Naam:
n.h.
Datum:
19 september 2006
Woorden schieten te kort echt werkelijk schitterend!
Naam:
ewrtgr
Datum:
11 maart 2005
Email:
ewegfrsy
Ik vind het een prachtig gedicht. Ik ben zelf nog nooit gepest maar ik kan wel voelen wat zij doormaakt. Ik zal zelf ook niet gaan pesten want hoe kan je een mens zoveel pijn doen?
Naam:
anoniem
Datum:
3 september 2004
Email:
Ik vind het een enorm mooi gedicht! Ik ben vorig jaar hevig gepest maar mijn beste vriend had het voor me opgenomen. Nu is het allemaal voorbij en word ik weer op feestejes uitgenodigd door andere dan de pesters maar ze durven met me om te gaan en ik hoor er weer helemaal bij. Het raakt me diep. Een ander werd ook gepest en daar heb ik wat over gezegd. Het kind moest ik niet maar ik heb wel gezegd tegen een leraar... gewoon omdat ik het zielig vond. Een geweldig gedicht!
Naam:
een moeder
Datum:
1 september 2004
Email:
grietje07hotmail.com
Prachtig gedicht, het doet me ook zeer. Mijn dochter wordt niet echt gepest maar in al die jaren is ze nog nooit uitgenodigd voor een feestje, terwijl ze zo haar best doet om met iedereen om te gaan. Ik voel haar verdriet in jouw gedicht...
Naam:
hannah
Datum:
22 juni 2004
Email:
kisswizzyhotmail.com
GEWELDIG GEDICHT JE KRIJGT EEN 10.
Naam:
michelle
Datum:
17 juni 2004
Email:
baatje100hotmail.com
Echt heel mooi!!! Ik kreeg er kippenvel van. Knap als je zo iets kunt schrijven.
Naam:
Kyra
Datum:
11 juni 2004
Email:
kieke_007hotmail.com
wow! mooi gedicht, het raakt me echt!
Naam:
corina
Datum:
5 mei 2004
Email:
corina_405 hotmail.com
ik vin het een mooi gedicht hoor

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)