En ik...
Dat ik het pikte
Al die weken lang
Dat jij mij soms zo kwetste
Met de kleinste dingen,
En ik…
Ik doe juist het tegenovergestelde
Ik was bij jou op mijn allerliefst
En… wat kreeg ik terug
Niks… alleen maar jouw streken,
Die raakte mij het diepst
Geen romantische liefde
En dat ik dat pikte
Dat jij mij soms zo pijn deed
En dat mijn hart het ook nog eens slikte
Maar buiten al die streken
Was ik superverliefd
Ik ben nu zo furieus
Dat ik het pikte
Ik had gelijk al hard moeten zijn
Als ik boos was
Of buiten zinnen
Dat ik dat liet merken
Ik hoopte dat het door mijn liefde ging werken
Maar nee,
Ik wilde dat je ook eens lief bij mij deed
Dat je eens zei:
Lief, wat ben je toch mooi
Dat je me opeens omhelsde:
Lieverd, je bent het mooiste in mijn leven
Het dringt nu pas tot me door
Hoe ik toen had moeten reageren
Ik ben te lief geweest
Dat ik dat pikte
Je kent me niet als ik boos ben
En dat ben je ook niet gewend
Ik vind het stiekem toch jammer
Dat je me niet helemaal kent
Geplaatst in de categorie: woede
je maakt mooie gedichten.... ga zo door