Nachtschreeuw
In een onvervalst moment van alleen zijn
Laat ik mij omringen door licht van de nacht
Duisternis dat straalt en alles verbergt
Geeft mij de eenzaamheid waar ik af en toe op wacht
Gewild verstoten en verlaten
Vergeet ik overdag en leef ik in de nacht
Waar ik kan zijn wie ik wil dat ik ben
De persoon waar alleen ik elke dag weer op wacht
Zonder de verplichtingen van de dag
Geen houdingen die van mij worden verwacht
Geen minachtingen met een valse lach
Geen valse pijn die maar deels wordt verzacht
In zulke nachten geef ik een schreeuw
Zonder inhouden, op volle kracht
Al het slechte wat de dag in mij stopt
Schreeuw ik weg uit alle macht in de nacht
Geluid draagt vele malen verder
Wanneer het klinkt in de nacht
Zo wordt alles dat mij ongelukkig maakt
Verder weg van mij gebracht
Ademloos blijf ik achter
Uitgeschreeuwd in de nacht
Met de laatste echo’s in de duisternis
Verdwijnt mijn schreeuw, zeker maar zacht
Geplaatst in de categorie: emoties
Zeer herkenbaar ook. Een inhoud die je telkens opnieuw wil lezen. Knap werk !