Op ghen Hei
Opa en Oma van vaderskant,
hadden ’n café, daar kwam menige klant.
’n Tapvergunning was toen nog verplicht,
muntjes gingen in de meter voor gas en licht.
De biljart tafel stond midden in de kroeg
en meestal ’n witte schort die ze droeg.
Op de Rennemig stond het café,
met in de binnenhof ’n houten plé.
’n Hartje uitgesneden in de groene deur,
dat diende voor de stank en wat frisse geur.
Een grote zwarte kolenberg lag achter het huis,
daar raapte ze gratis kolen voor het fornuis.
Vijf dochters en twee zonen groot gebracht
en twintig kleinkinderen voor het nageslacht.
We spreken allemaal Limburgs dialect,
over onze Opa en Oma met veel respect.
Geplaatst in de categorie: woonoord