Vrouw
Dag vrouw,
dag mooie zachte pop
breekbaar ben je geworden
en breekbaar is je lot.
Je lacht, een witte glimlach,
en je heupwiegt,
zoals dat hoort
en je koopt je tweede huid
in voordelige flessen
en het lijkt alsof niets je stoort,
Maar je verdriet
is een verborgen oceaan
een diep schrijnende wonde
een oceaan van tranen
en van te lange nachten,
een oceaan van weemoed soms,
waarin niemand zich waagt.
Enkel jij glimlacht:
want je weet
dat het water je draagt.
Geplaatst in de categorie: vrouwen