wind
Wind blaast al het stof van me af, de regen valt op me neer als zoet verdriet van iemand die ik niet ken
Ze blaast steeds harder, ze wil niet weg, het zoete valt stuk en raakt bitter als ze doorgaat met verdriet
't Raakt niet, gaat met een boog om me heen, voel de tikken van de druppels als ze neerkomen op mij
Waarheen moet het gaan als het niet weet hoe, laat de wind de weg nemen zoals ze willen gaan langs mij heen
Neem me mee laat ze verdampen in de eeuwigheid, waar het bitter opgaat in zoet en niemand die 't ziet
Geplaatst in de categorie: verdriet