Elke keer valt het tegen
Nooit gaat het zoals je zo graag zou willen...
Nooit zit het een keer mee.
En alles kropt zich steeds meer op in mij.
M'n tranen lijken net een zee...
Altijd als ik denk dat het een keer goed gaat,
Gaat het net weer anders dan verwacht...
Verdwijnt de zon weer achter die donkere wolken.
Weg is weer dat gelukkige gevoel met al haar pracht.
Het vertrouwen in de mens wordt steeds weer beschadigd.
Voor het kan helen krijgt het dan alweer een deuk.
Een deuk in m'n zelfvertrouwen en in m'n ziel...
Het leven is echt niet meer leuk...
Waarom doe ik dan nog steeds moeite?
Waarom geef ik het niet op?
Ik weet het wel...
Ik ben zelfs te schijterig om te zeggen...dat ik met het leven stop...
Inzender: irish, 17 juli 2004
Geplaatst in de categorie: verdriet